We hebben onrustig geslapen, het zal de stress voor de reis
wel zijn of de opwinding om weer naar huis te gaan. De wekker gaat om half
acht, we moeten om half tien bij Moturis, de camperverhuurder zijn, om de
camper in te leveren. We hebben alle tijd, dus rustig ontbijten en douchen en
dan de laatste dingen in de koffer. Handbagage is al uitgezocht, dat moet
alleen nog ingepakt worden. Als we nog een kopje koffie drinken is het ineens
negen uur en moeten we toch nog haasten. De koelkast moet nog leeg, de bedden
nog afgehaald, de vuilwater tanks geleegd, water- en afvoerslangen moeten nog losgekoppeld
worden. Dat is even snel werken, in tien minuten zijn we klaar en rijden we
langs de vuilcontainer om de dekbedden en lakens en de laatste restanten uit de
keuken weg te gooien.
.jpg)
Vijf minuten later staan we bij Moturis op de stoep. Het
inleveren gaat een stuk sneller dan het ophalen, een korte check aan de
buitenkant en dan worden de miles-stand en het generatorverbruik genoteerd. We
praten nog even na over het ontbreken van een TV antenneaansluiting en over de
problemen met de oven in het begin van de vakantie en dan zijn we klaar. We
moeten nog 620 miles
afrekenen, dat is wat we meer hebben gereden dan we van tevoren hadden ingekocht.
We hadden 4200 miles
ingekocht, en zouden nog 650
miles extra betalen bij het inleveren volgens onze
begroting, we hebben maar 4826
miles (= 7767
km ) totaal gereden, dus we zijn keurig binnen ons budget
gebleven.
.jpg)
Om elf uur worden we naar het vliegveld gebracht, recht voor
de incheckbalie van Icelandair. We doen de koffers op slot en kunnen ze gelijk
inleveren. Daar staan we dan op het vliegveld, het is pas twaalf uur en we
vliegen pas om kwart over vijf. Om de tijd te doden gaan we koffie drinken met
onze allerlaatste donut, we hebben nog een paar flesjes water over en wat
yoghurtjes die niet door de security check heen mogen, daarom gaan we voorlopig
nog maar in de vertrekhal zitten wachten, kunnen we nog rustig even de laatste
bladzijde van de blog maken. Het wordt nog een lange dag, morgen om 13:00 uur
landen we op Schiphol (plaatselijke tijd natuurlijk, voor ons is het dan pas
05:00 uur).
Om twee uur gaan we toch maar in rij staan bij de security
check, zoals gewoonlijk schoenen uit, riem af, zakken leeg en alles op de band.
En weer gaat er iets mis bij ons, dit keer is geen jägermeister maar een
zakmesje. Cathy’s handtas wordt er uitgehaald er zit nog een klein Zwitsers zakmesje
in, helemaal vergeten vanmorgen in de haast, die hadden we natuurlijk nog in de
koffer moeten stoppen. Gelukkig gelooft de security dat zij ter goede trouw is
en dat het per ongeluk was, maar het mesje wordt wel verbeurd verklaard. Wel
ontzettend knap dat je zo’n klein gesloten zakmesje in een handtas die weer in
een handbagagekoffertje zit op van die doorlichtingbeelden te herkennen. Er
zitten zoveel metalen voorwerpjes in en aan de tas en koffer.
We gaan naar de vertrekterminal om daar nog een paar uur te
wachten. Er zijn maar weinig winkels, daar zijn we snel uitgekeken. Een half
uurtje mensen observeren vinden we lang genoeg, we gaan een restaurant
opzoeken. Bij Jimmy’s Bistro eten we de laatste echte Amerikaanse hamburger en
rekken we de tijd tot we naar de gate kunnen gaan. Het boarden gaat heel snel,
we vertrekken precies op tijd, over zeven uur landen we op Reykjavik. Slapen
tijdens de vlucht doen we niet ondanks dat we pas zaterdagmorgen om half zeven
op IJsland landen, voor ons is dan tenslotte pas half één ‘s nachts. Terwijl
Cathy een paar films kijkt zoekt Peter vast een groot deel van de foto’s uit en
stelt een mooie showmap samen, we willen het niemand aandoen om bijna 3000
foto’s te bekijken.
In Reykjavik gaat alles op rolletjes, deze douane doet niet
zo moeilijk. We eten een broodje en hoeven maar een half uur te wachten voor we
opnieuw kunnen boarden. Dan is het nog maar drie uur vliegen en landen we om
13.00 uur op Schiphol. Douane zien we hier helemaal niet meer, we komen geen
paspoortcontrole meer tegen en voor de koffers interesseert zich ook niemand
anders dan alleen wij zelf. De ophalers staan al te wachten en na een kopje
Hollandse koffie gaan we op weg naar Zeist.
Wij hebben een geweldige vakantie
gehad en vinden het leuk dat zoveel mensen met ons meereisden via deze blog.
Op naar de kids en ons huis in Zeist en natuurlijk de kat,
want hij kon maar niet begrijpen waarom zo’n vakantie zes weken moet duren,
ronduit belachelijk en hij wilde dus echt niet knorren toen hij ons zag en
herkende, maar ja daarvoor is ’t is ook een Siamees!
Vandaag gereden: 1 miles
Totale afstand gerden: 4826 miles
= 7767 km
Vandaag gevlogen: 4820 miles = 7757 km
